بافت پارچه از دیرباز در ایران رواج داشته است و در گذشته که ابزار آلات صنعتی وجود نداشته پارچه را به شکل سنتی و با ابزارآلات دست ساز می بافته اند در اینجا به توضیح مراحل بافت می پردازیم.
برای بافت پارچه سنتی از دستگاه چهار وردی یا دو وردی استفاده می کنند که این ابزار توسط استادکاران این حوزه ساخته می شود و با دقت و ظرافت خاصی آماده می شوند زیرا کوچکترین اشتباهی منجر به سخت شدن کار بافندگی می شود.
برای آغاز کار ابتدا نخ های تار را متناسب با میزان نخی که بافنده در اختیار دارد حداکثر تا سی متر چله می زنند در واقع نخ های تار آماده شده را به دور یک چوب بزرگ به نام نوورد می تنند و در فاصله هر یک متری که این کار را انجام می دهند یک چوب نازک قرار می دهند سپس متناسب با طرحی که می خواهند بر روی زمینه حوله ایجاد کنند بر روی یکی از دستگاه های دو وردی یا چهار وردی قرار می دهند و ابزار آلات بافندگی را بر روی نخ های آماده شده سوار میکنند.
پس از آماده شدن کامل کرچال بافنده نخ های پود را آماده می کند در واقع به کمک دستگاهی به نام چل نخ های پود را به دور ماسوره می پیچند و آن را در ابزاری به نام ماکو قرار می دهند و از میان تارها عبور می دهند و با شانه موجود بر روی کار بروی آن می کوبند تا محکم شود در این میان برای ایجاد نقش های برجسته بر روی حوله از نخ های کاموا استفاده می کنند و متناسب با سلیقه خود نخ های کاموا از میان تارها عبور می دهند و طرح های زیبای رنگی ای را بر روی حوله ایجاد می کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.